Ο Αντώνης Ρέμος, κατά την εμφάνισή του στο Στούντιο 4, αναφέρθηκε και στην περίοδο της γνωριμίας του με την Υβόννη Μπόσνιακ που συνέπεσε με την πιο δύσκολη στιγμή της ζωής του.
Αρχικά, ο Αντώνης Ρέμος εξομολογήθηκε: «Η Υβόννη μαθαίνει δίπλα μου, μαθαίνει να αντέχει και έχει γίνει πολύ σκληρή δίπλα μου σε αυτό. Έμαθε δίπλα μου υπομονή, επιμονή… Γνωριστήκαμε στη χειρότερή μου φάση. Ήταν η στιγμή της αλλαγής, εκεί ήταν η μεγάλη μου στιγμή που με αυτόν τον άνθρωπο πιαστήκαμε χέρι χέρι και μπήκαμε μέσα στην καταιγίδα.
Της χρωστάω όλη τη δεύτερη μου ζωή. Το μετά. Ο καθένας μας κάποια στιγμή αντιμετωπίζει το πρόβλημα της ζωής του κι εγώ δοξάζω τον Θεό που το πρόβλημα της ζωής μου ήταν αυτής της φύσης και δεν ήταν υγείας».
Στη συνέχεια, ο Αντώνης Ρέμος εκμυστηρεύτηκε τα εξής: «Εκείνη την εποχή πήγαινα και τραγουδούσα όπου έβρισκα, όπου θέλανε. Βαφτίσια, γάμους, κηδείες, μνημόσυνα… Τι θέλετε να πω, να τραγουδήσω, να κλάψω… Σήκωσα τα μανίκια και λέω πάμε παιδιά. Λέγανε «πάει ο Ρέμος και τραγουδάει στους Άραβες». Ξέρει ο καθένας τι ανάγκες έχει ο Ρέμος;
Δεν έφτασα στο σημείο να κινδυνεύω να μπω φυλακή, αλλά φοβήθηκα… Θέλανε μια φωτογραφία μου με βραχιολάκια, δεν την πήραν ποτέ».
