Κομμάτια από τη ζωή του μοιράστηκε στην κάμερα του «Πάμε Δανάη» ο Στράτος Τζώρτζογλου. Ο ηθοποιός περιέγραψε τη συνομιλία του με τον Κουν πριν φύγει και ενόσω νοσηλευόταν στο νοσοκομείο, την αντίδραση των γονιών του όταν ακολούθησε την υποκριτική, τον ρόλο που είχε απορρίψει και έγινε επιτυχία, αλλά και τη μάχη που έδωσε με την κατάθλιψη.
«Ξεκίνησα από τον Κάρολο Κουν. Τελευταία ανάμνηση που έχω από τον Κουν, όταν ήταν στο νοσοκομείο και ήταν να φύγει, με φώναξε στο δωμάτιο και άρχισε να μου μιλάει για το πώς θα είναι η ζωή μου. Μου έλεγε “είσαι περίεργα ειλικρινής, περίεργα άμεσος, περίεργα αυθόρμητος”. Ξαφνικά, όπως τα έλεγε αυτά λιποθυμάει. Φωνάζουν τους γιατρούς, έρχονται μέσα και τον συνεφέρουν, τους διώχνει πάλι. Με κράτησε εκεί και συνέχισε να μου μιλάει. Αυτό έγινε γύρω στις 5 -6 φορές. Την τελευταία φορά άρχισε να μου λέει πώς θα λέω τη λέξη “μάνα” ως Μιχάλης στον «Ήχο του Όπλου» τη στιγμή που πέθαινε η μάνα στην αγκαλιά μου».
«Η οικογένειά μου με στήριξε με έναν ιδιαίτερο τρόπο όταν αποφάσισα να γίνω ηθοποιός»
«Όταν πήρα την απόφαση να γίνω ηθοποιός, η οικογένειά μου με στήριξε με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Φοβήθηκαν ότι επειδή άκουσαν ότι πηγαίνω στο υπόγειο του Θέατρου Τέχνης ότι παίρνω ναρκωτικά. Οπότε η πρώτη τους αντίδραση ήταν να φωνάξουν την αστυνομία. Ο πατέρας μου απείλησε μάλιστα ότι θα κατέβει να τα πει με αυτόν τον Κουν».
Ο ρόλος που απέρριψε στους «Απαράδεκτους»
«Με είχε πάρει τηλέφωνο η Δήμητρα Παπαδοπούλου και ήθελαν να με δοκιμάσουν για τον ρόλο που έπαιξε τελικά ο Σπύρος Παπαδόπουλος. Αλλά εγώ δεν ήθελα να το κάνω γιατί ήταν κωμωδία. Είπα ότι δεν είμαι καλός στην κωμωδία. Βέβαια το “Με το ίδιο νόμισμα” που κάναμε με τον Βλάσση Μπονάτσο κωμωδία ήταν».
Η μάχη με την κατάθλιψη
«Δεν ήθελα να μιλάω στον κόσμο. Ένιωθα ένα πένθος μέσα μου το οποίο δεν το είχα εκφράσει. Ήταν ο θάνατος της μητέρας μου που με επηρέασε; Ήταν ότι επειδή ήμουν πάντα μαχητής είπα να κάνω μια παύση για να ξεκουραστώ για να με ξανανακαλύψω; Να δω πραγματικά τους φόβους μου; Έκανα τότε γυρίσματα στην “Άγρια γη”, διάβαζα όλη μέρα θα λόγια μου για να πάω να τα πω και από τη στεναχώρια μου και την κατάθλιψη δεν μπορούσα να τα βγάλω. Έκανα υπερβολικά μεγάλη προσπάθεια να μπορώ να είμαι συνεπής στον ρόλο».
