Στην εφημερίδα Espresso έδωσε συνέντευξη ο Τάκης Γκιόκας, ο οποίος στην παιδική του ηλικία έπαιξε σε πάρα πολλές ταινίες και μάλιστα δίπλα σε σπουδαία ονόματα, όπως ο Θανάσης Βέγγος, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος και άλλοι…
Ο Τάκης Γκιόκας, μάλιστα, ήταν παρών στο γύρισμα της ταινίας “Ο παπατρέχας”, όπου ο Θανάσης Βέγγος πέρασε μέσα από την τζαμαρία, και αποκαλύπτει στη συνέντευξή του τι συνέβη εκείνη τη μέρα.
«Στον χώρο βρέθηκα μέσω των γονιών μου, συγκεκριμένα από τη μητέρα μου, που διατηρούσε τότε ένα από τα σωματεία κομπάρσων. Από μωρό σχεδόν με έπαιρνε μαζί στο γραφείο της, αλλά και στα γυρίσματα των ταινιών, που πολλές φορές τόσο η ίδια όσο και ο πατέρας μου συμμετείχαν ως κομπάρσοι. Λόγω της εμφάνισής μου, ήμουν ένα ξανθό και χαριτωμένο παιδάκι, μάλλον πρόσεξαν ότι “έγραφα” καλά στην κάμερα και με ζήτησαν σε μια ταινία. Πρέπει να ήταν το 1964 για την ταινία “Αλύγιστη στη ζωή”.
Επειτα ξεκίνησε μια αρκετά σημαντική σε αριθμό σειρά ταινιών, περίπου 20, στις οποίες είτε είχα ρόλο είτε εμφανιζόμουν σε κάποια πλάνα, όπως απαιτούσε το σενάριο. Μάλλον θα άρεσε σε κάποιους συντελεστές ταινιών και η άνεση που είχα στο να “τα λέω” στον φακό. Αυτές οι ταινίες που θυμάμαι πολύ καλά ήταν: “Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά”, “Οικογένεια Χωραφά”, “Το κορίτσι του λούνα παρκ”, “Τα ψίχουλα του κόσμου”, “Ο Παπατρέχας”, “Αγάπησα έναν αλήτη”. Εχω συνυπάρξει στα πλατό σχεδόν με τους περισσότερους αγαπημένους μας πρωταγωνιστές: Βουγιουκλάκη, Παπαμιχαήλ, Παπαγιαννόπουλο, Ζερβό, Βέγγο, Αλεξανδράκη, Κοντού, Σιτζάνη, Ξανθόπουλο, Βουτσά και άλλους.
Για μένα σαν παιδί ήταν ένας παράξενος και ενδιαφέρον χώρος, ακόμα και πίσω από τις κάμερες παρατηρώντας τα ντεκόρ στο στούντιο και τόσα άλλα πράγματα. Ωστόσο, παρά την προβολή και τη θετική αποδοχή από το περιβάλλον μου, οικογενειακό, φιλικό, στο σχολείο κ.λπ., δεν ήταν αρκετό σαν κίνητρο για ν’ αποφασίσω να γίνω επαγγελματίας ηθοποιός. Σίγουρα έπαιξαν αρνητικό ρόλο και οι δυσκολίες που έβλεπα να αντιμετωπίζει η μητέρα μου στον χώρο. Ομως, το σημαντικότερο είναι ότι από μικρή ηλικία με ενδιέφεραν ιδιαιτέρως η τεχνολογία και οι επιστήμες, κάτι το οποίο και ακολούθησα αργότερα.
Ακόμα θυμάμαι ότι στα γυρίσματα της ταινίας “Ο Παπατρέχας” ο Βέγγος πρέπει να περάσει από την τζαμαρία, θυμάστε εκείνη την περιβόητη σκηνή; Ετσι λοιπόν πρωί πρωί εμείς όλοι με την τσίμπλα στο μάτι και ο Βέγγος χωρίς δεύτερη σκέψη φωνάζει: “Ελα, έλα ανάψτε προβολείς, πάμε, πάμε, παιδιά!”. Ανάβουν οι προβολείς και χωρίς δεύτερη κουβέντα περνάει μέσα από την τζαμαρία σε χρόνο ρεκόρ! Κι εμείς να έχουμε μείνει κάγκελο! Γλυκός και τολμηρός άνθρωπος ο Βέγγος, πραγματικός κασκαντέρ!
Στα χρόνια που πέρασαν είχα συμμετοχή σε καμιά εικοσαριά ταινίες έως τα 11 μου χρόνια και σε μερικές τηλεοπτικές σειρές. Μετά αποφάσισα ν’ αλλάξω δρόμο, είχα μεγαλώσει κιόλας, ο κινηματογράφος άρχισε σιγά σιγά να δίνει τη θέση του στην τηλεόραση, οπότε σταμάτησα. Πάντως, ήταν όμορφη εποχή και έχω γλυκές αναμνήσεις από τότε, αν και αμυδρές, άλλωστε έχουν περάσει πολλά χρόνια», είπε ο Τάκης Γκιόκας.
