Σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, ο Στέλιος Ρόκκος μίλησε στο περιοδικό People και τη Φανή Πλατσατούρα για τη ζωή του στη Λήμνο. Μάλιστα αποκάλυψε πως την περίοδο που δούλευε επί καθημερινής βάσεως στην Αθήνα ένιωθε να αρρωσταίνει παρόλο που όταν ήταν μικρός ονειρευόταν να φύγει από το νησί του. Ακόμη, ο γνωστός τραγουδιστής εξομολογήθηκε πως τα πρώτα χρόνια που έφυγε από το νησί του, βρέθηκε στην Κρήτη να ζει μέσα σε σπηλιές.
Tα χρόνια που έμενες στην Αθήνα, νοσταλγούσες τη Λήμνο;
Για δέκα χρόνια δούλευα επτά μέρες την εβδομάδα στην Αθήνα και υπέφερα γιατί δεν μπορούσα να είμαι εκεί. Το μυαλό μου ήταν συνεχώς στη Λήμνο. Βέβαια ως πιτσιρικάς είχα έννοια πώς θα φύγω. Όλοι οι πιτσιρικάδες που ζουν στην επαρχία, και ειδικά σε νησί, νιώθουν εγκλωβισμένοι. Κι εγώ το ένιωθα έντονα αυτό. Έβλεπα τα καράβια να φεύγουν και έλεγα «Να ’μουν κι εγώ μέσα». Τότε δεν υπήρχε ούτε τηλεόραση. Η μέρα μας ήταν να παίξουμε μπάλα. Και ξανά μπάλα. Κάποια στιγμή «μπάλιασε» το στόμα μας!
Πού ονειρευόσουν πως πας ανεβαίνοντας στο καράβι;
Ήθελα να μπαρκάρω, αυτό ήταν το σχέδιο. Στα 17, ήρθα στην Αθήνα με φυλλάδιο αλλά δεν βρήκα ναύλο και έτσι έπιασα δουλειά σε έναν φούρνο. Ύστερα έφυγα για την Κρήτη, όπου τον πρώτο καιρό έμενα σε κάτι σπηλιές (σ.σ. Μάταλα) γιατί δεν είχα σπίτι! Υπήρχε ένα χωριό στην Κρήτη όπου άραζαν συνήθως οι χίπηδες της εποχής και όσοι ήταν πιο ανήσυχα νιάτα. Μου άρεσε πάρα πολύ εκεί πέρα. Ήθελα να είμαι μαζί τους. Και έναν ολόκληρο χειμώνα μέναμε σε μια σπηλιά που ήταν κάτι σαν κοινόβιο. Και παίζαμε όλοι μαζί κιθάρα. Ωραία ήταν!
Θα το ξανάκανες όλο αυτό;
Τώρα; Όχι ποτέ, εκτός αν ξέρεις καμιά πεντάστερη σπηλιά!
