O Στέφανος Κυριακίδης, ένας ηθοποιός που υπηρετεί αθόρυβα αλλά πιστά την τέχνη της υποκριτικής, μιλά στο «TV Έθνος» για τη συμμετοχή του στην εν λόγω παραγωγή.
Τι σας έκανε να πείτε ναι στο «Κόκκινο Ποτάμι»;
Πρώτα απ΄όλα το όνομα Μανούσος Μανουσάκης. Είναι εγγύηση για μένα το όνομα αυτό καθώς έχω δουλέψει μαζί του πολλές φορές και γνωρίζω καλά το άρτιο αποτέλεσμα που έχουν όλες οι δουλειές του. Επίσης με γοήτευσε και το θέμα της ιστορίας. Είχε τύχει να διαβάσω το βιβλίο του Τσιρκινίδη οπότε όταν μου έγινε η πρόταση από το Μανούσο δεν χρειάστηκε να πούμε πολλά και είπα φυσικά αμέσως το ναι.
Όταν σας είπε ο Μανούσος Μανουσάκης ότι προορίζει για σας το ρόλο του Μητροπολίτη Θεόκλητου ποια ήταν η πρώτη σας αντίδραση;
Ήταν πολύ θετική η αντίδραση μου. Ο ρόλος μου είναι εμπνευσμένος από τη δράση του Μητροπολίτη Γερμανού Καραβαγγέλη ο οποίος μ’ άρεζε πάντα σαν προσωπικότητα. Είναι ένα πρόσωπο πραγματικά τραγικό με όλα τα στοιχεία του ιδιοφυούς ανθρώπου. Κι επειδή έχω ασχοληθεί πολύ με το αρχαίο δράμα το συγκεκριμένο πρόσωπο με γοήτευσε.
Ποιο στοιχείο του ήρωα που υποδύεστε σας γοήτευσε περισσότερο;
Η σύνθεση του χαρακτήρα του. Δεν είναι ένας άνθρωπος μονοκόμματος.
Έχετε ποντιακές ρίζες;
Ναι ο πατέρας μου ήταν πόντιος. Η μνήμη μου είναι γεμάτη από ιστορίες γύρω από τη γενοκτονία των Ποντίων. Πολύ βαθύς ο πόνος αυτός για όλους τους Πόντιους. Η γιαγιά μου τον παρομοίαζε με κάρβουνο που στην αρχή καίει μέσα σου, όσο περνάει ο καιρός το κάψιμο περνάει αλλά το κάρβουνο παραμένει πάντα μέσα σου. Αυτά τα λόγια της γιαγιάς μου δεν τα ξεχνώ. Και δεν σας κρύβω ότι συγκινούμαι πάντα και αισθάνομαι πατριώτης. Δεν φοβάμαι να πω τη λέξη πατριώτης. Γιατί φθάσαμε και σ’ αυτό το σημείο. Να φοβόμαστε να πούμε ότι αγαπάμε την πατρίδα μας.
Ποια είναι η σχέση σας με την εκκλησία;
Πιστεύω στο Θεό και πραγματικά δεν θέλω να τον επικαλούμαι μόνο στις δύσκολες στιγμές.
Σας δυσκόλεψε κάτι στο ρόλο σας;
Αν δυσκολία λέγεται το να είσαι δημιουργικός ναι με δυσκόλεψε πάρα πολύ. Ωστόσο θα σας πω για μια σκηνή κατά την οποία με κυνηγούσαν για να με πιάσουν 100 άτομα και στη συνέχεια με χτυπούσαν. Χρειάστηκε αυτή η σκηνή να επαναληφθεί καμιά δεκαριά φορές προκειμένου ο Μανούσος να πετύχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Αγωνιάτε για τις εξελίξεις της σειράς; Ρωτάτε να μάθετε τι θα ακολουθήσει;
Όχι γιατί το στόρι το ξέρουμε ήδη μιας και τα σενάρια έχουν ολοκληρωθεί. Δηλαδή η ματαιοδοξία μου έχει εκλείψει εδώ και πολύ καιρό και ζω κάθε στιγμή αυτό που κάνω στο γύρισμα. Και αγωνιώ πάντα για το επόμενο γύρισμα.
Πως εξελίσσονται τα γεγονότα στη σειρά από δω και πέρα;
Το Κόκκινο Ποτάμι έχει στοιχεία έπους όσο κι αν ακούγεται περίεργο. Κάθε επεισόδιο έχει την κορύφωση του. Από δω και πέρα βλέπουμε να εξελίσσεται η γενοκτονία βλέπουμε να χάνεται κόσμος, βλέπουμε να αγωνιούνε οι περισσότεροι και ο καθένας με τον τρόπο του. Ξαφνικά συνειδητοποιούνε όλοι ότι τα πράγματα πια δεν είναι όπως θα ήθελαν να είναι. Άνθρωποι που μέχρι πρότινος ήταν κολλητοί πλέον βρίσκονται σε αντίθετα στρατόπεδα. Η αγάπη έχει αντικατασταθεί από το μίσος και τα πράγματα γίνονται ολοένα και επικίνδυνα. Είναι μια πορεία γολγοθά αυτό που θα δείτε στη συνέχεια και για την εκκλησία αλλά και όλο τον ποντιακό ελληνισμό. Το τέλος αυτής της ιστορίας θα ξυπνήσει και συνάμα θα θυμίσει πολλά πράγματα.
Και ο ρόλος του Θεόκλητου ποιος θα είναι στη συνέχεια;
Ο Θεόκλητος προσπαθεί με κάθε τρόπο να γλιτώσει κόσμο. Και το κυριότερο απ’ όλα θα καλέσει τον κόσμο για αγώνα.
Η ζωή του ήρωα που υποδύεστε θα κινδυνεύσει;
Είναι συγκλονιστικό το φινάλε αυτού του ανθρώπου.
Απολαμβάνετε την αναγνωρισιμότητα που σας έχει δώσει ο ρόλος σας;
Μ’ αρέσει ψέματα θα πω. Και δεν σαν κρύβω ότι αρκετοί μου είπανε χαριτολογώντας ότι είμαι τόσο πειστικός στο ρόλο μου που θα μπορούσα να κάνω και Θείες Λειτουργίες στην Εκκλησία. Μου αρέσει που με σταματάνε στο δρόμο και με ρωτάνε διάφορα γύρω από την υπόθεση και τις εξελίξεις της σειράς. Αυτό που καίει το κόσμο περισσότερο είναι το τι μέλλει γενέσθαι με τους ήρωες της σειράς και ποιοι από αυτούς θα πεθάνουν.
Κάποια στιγμή ο Θεόκλητος λέει ότι «είμαστε Έλληνες Πόντιοι». Η ρήση του αυτή έχει μείνει σε πολύ κόσμο και μου λένε πόσο συγκινήθηκαν και συνάμα προβληματίστηκαν με τη φράση του αυτή. Είναι σα να άνοιξε ένα παράθυρο και είδαμε ξαφνικά κι εμείς που παίζουμε αυτά που δεν μας είπαν τόσα χρόνια στα σχολεία.
Είστε ικανοποιημένος από το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα της σειράς;
Πάρα πολύ και χαίρομαι γιατί βρίσκομαι ανάμεσα σε καλούς συνεργάτες αλλά και μαθητές μου οι οποίοι παίζουνε πολύ καλά κάτι που με χαροποιεί ιδιαίτερα.
Αυτό που έκανε ο Μανουσάκης με τη σειρά αυτή είναι ευλογία για την τηλεόραση. Τέτοιες σειρές πρέπει να γίνονται και πρέπει να βρεθούν και μιμητές. Στη Δημόσια Τηλεόραση πρέπει να προβληματιστούν με αφορμή το Κόκκινο Ποτάμι. Ένα ιδιωτικό κανάλι όπως είναι το Open ρίσκαρε και πέτυχε. Ο Ιβάν Σαββίδης ρίσκαρε επενδύοντας σε κάτι πιο ουσιαστικό και βλέπετε ότι με την αγάπη που το περιλάβαμε όλοι μας λειτούργησε. Στενοχωριέμαι πάρα πολύ με την ευκολία που χαρακτηρίζει πολλές δουλειές της τηλεόρασης. Εμάς μας βγαίνει η ψυχή αλλά όταν πάμε το βράδυ σπίτι λέμε Παναγιά μου τι ωραία που ήτανε. Μου βγήκε η ψυχή μου πάλι σήμερα αλλά δούλεψε το μυαλό μου. Η παιδεία μπορεί να περάσει πολύ γερά μέσα από την τηλεόραση. Το πιστεύω αυτό.
