Σε ένα τηλεοπτικό περιβάλλον με την κωμωδία στη μυθοπλασία να παραμερίζει για να περάσουν τα αστυνομικά δράματα και οι σειρές εποχής, το «Η κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα» έκανε το βράδυ της Τρίτης πρεμιέρα στη συχνότητα του ALPHA. Το υπερπιτυχημένο δίδυμο Ρέππας- Παπαθανασίου επέστρεψε με ένα πολύ δύσκολο είδος, αυτό της κωμικής παρωδίας.
Αν η κωμωδία γενικά χάνει διαρκώς χώρο, ειδική στην prime time, της τηλεόρασης, το είδος της παρωδίας έχει σχεδόν εκλείψει. Ακόμα και για το δίδυμο των Ρέππα-Παπαθανασίου αφού η τελευταία τους επιτυχημένη προσπάθεια για τέτοιου είδους κωμωδία πάει πολύ πίσω στο 2001 και στο κινηματογραφικό «Το κλάμα βγήκε από τον παράδεισο». Όμως από τότε πέρασαν 2,5 σχεδόν δεκαετίες και το κοινό αλλά και οι ανάγκες της κωμωδίας άλλαξαν.
Ο Μάρκος Σεφερλής είχε κάνει την πιο πρόσφατη παρωδία αστυνομικών δραμάτων με την παρωδία «Χαλβάη 5-0», όμως ήταν πάλι στο σινεμά και την εμπορική επιτυχία στα ταμεία που είχε ξεκινήσει να απολαμβάνει η ταινία διακόπηκε ξαφνικά από την πανδημία και το πρώτο lockdown. Έτσι η δυναμική του είδους της παρωδίας δεν μπόρεσε να εκτιμηθεί, παρότι ήδη σε άλλες χώρες δε φθίνει απλά, σχεδόν έχει εξαφανιστεί.
Η πρεμιέρα της σειράς Η κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα είχε μεικτές αντιδράσεις με τη ζυγαριά μάλλον να γέρνει προς τα αρνητικά. Οι τηλεθεατές οι οποίοι σχολίασαν στα social media επικεντρώθηκαν στο σενάριο που θύμισε ξαναζεσταμένο φαγητό, την έλλειψη νέων ιδεών, τα παρωχημένα αστεία και τις αναφορές σε κινηματογραφικά μνημεία του ελληνικού σινεμά που φτάνουν μέχρι τις αρχές των 70s, με ονόματα χαρακτήρων όπως Βροντάκηδες και Φουρτουνάκηδες, προσπαθώντας να παρωδήσουν τον σύγχρονο Σασμό.
Φυσικά υπάρχουν και οι σκληροπυρηνικοί φαν του σεναριακού διδύμου που σχολίασαν με πολύ καλά λόγια την πρεμιέρα της σειράς, ακόμα και αν τους θύμισε κάτι παλιό δικό τους. Εξάλλου η αυτοαναφορικότητα θα είναι κάτι που θα χαρακτηρίζει τη σειρά όπως δείχνουν κάποιες σκηνές της, όπως η χαρακτηριστική σκηνή της Βάσως Γουλιελμάκη από το κινηματογραφικό Safe Sex του 1998, στην οποία βρίσκεται να ερωτοτροπεί με το αφεντικό της (Σπύρος Παπαδόπουλος) και να παραμιλάει λέγοντας μόνο «καίγομαι, καίγομαι, καίγομαι».
Η ίδια σκηνή ξαναπαίζεται 26 χρόνια μετά ως παρωδία, από την ίδια ηθοποιό, αυτήν τη φορά ως Κρητικιά θεία του πρωταγωνιστή, η οποία σε αντίστοιχη… στάση φωνάζει «με τσαις, με τσαις, με τσαις», δηλαδή με καις στα Κρητικά.