«Ο χαρακτηρισμός «Μενεγάκη της Κρήτης» ήταν ερήμην μου, a priori και όχι για πάντα» διευκρινίζει η Ιωάννα Μαλέσκου.
Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε η Ιωάννα Μαλέσκου στο περιοδικό ΟΚ! και τον δημοσιογράφο Μιχάλη Ροδόπουλο με αφορμή την τηλεοπτική της επάνοδο με το TV Queen στο OPEN. Μέσα σε όλα, μάλιστα, η εκθαμβωτική παρουσιάστρια αναφέρθηκε τόσο στις… βασίλισσες της μικρής μας οθόνης όσο και τον τίτλο «Μενεγάκη της Κρήτης» που της φορέθηκε στο ξεκίνημα της τηλεοπτικής της διαδρομής.
Υπάρχουν βασίλισσες στην τηλεόραση;
Όχι, δεν θεωρώ ότι υπάρχουν βασίλισσες στην τηλεόραση. Βέβαια, είναι πάρα πολύ όμορφο να θαυμάζεις έναν άνθρωπο από την πορεία και τη διαδρομή του και να τον επιλέγεις σταθερά, να τον έχεις ψηλά στα μάτια σου και στην καρδιά σου. Δεν θα ήθελα ποτέ να μπω σε αυτή τη διαδικασία, το μόνιμο άγχος και τη διαρκή διάθεση να αποδείξω αν αξίζει να έχω ένα στέμμα. Πάντοτε αυτές οι θέσεις με τόσο υψηλές προσδοκίες έχουν τρομερές δεσμεύσεις.
Δεν είναι μόνο αυτό το λαμπερό «ουάου» που βλέπεις τώρα. Μετά γίνεται «ουά» γιατί κλαις όταν μπεις στη διαδικασία να σκεφτείς πόσα πράγματα δεν μπορείς να δεις που ακολουθούν. Δεν θα οριζόμουν ως TV Queen. Δεν αγαπώ τους όρους «βασιλιάς», «βασίλισσα», «αυλικός», «αυλική». Τα φοβάμαι αυτά. Αγαπώ τα πιο ελεύθερα, με την έννοια της πιο ανεξάρτητης επιλογής, απόφασης, βούλησης. Σαν όρος όμως είναι τηλεοπτικά εύηχος, ιντριγκάρει και δημιουργεί μια αίγλη. Και μου αρέσει που η κοπέλα που θα αναδειχτεί από το TV Queen θα πάρει το εισιτήριο να βρεθεί σε μια ωραία αφετηρία, αλλά το άστρο του καθενός δείχνει πού μπορεί να φτάσεις.
Υπήρξες η «Μενεγάκη της Κρήτης» στους τίτλους των δημοσιευμάτων που ήθελαν να σε συστήσουν ως παρουσιάστρια του Κρήτη TV, ενός επαρχιακού καναλιού. Σε ενόχλησε αυτός ο χαρακτηρισμός;
Ήταν ερήμην μου, a priori και όχι για πάντα. Ψιλογελούσα και έλεγα «άσ’ το, θα περάσει». Ποτέ δεν αισθανόμουν ότι ήταν κάτι κολακευτικό για μένα, αν και το παρουσίαζαν έτσι. Δεν έχω σηκώσει ποτέ το τηλέφωνο να πω «τι γράψατε;» ή «γράψτε κάτι για μένα». Όμως δεν θα ήθελα ποτέ στη ζωή μου να με θυμούνται ή να με ταυτίσουν με κάποια που θυμίζει ή αντιγράφει ένα άλλο πρόσωπο. Το θεωρώ αποτυχία. Όταν διάβαζα τέτοιους τίτλους, να με συγκρίνουν, δεν απαντούσα.
Δεν ήθελα να προφέρω το όνομα της, με όλο τον σεβασμό. «Γιατί να απαντήσω;» σκεφτόμουν καμιά φορά «και να χρησιμοποιήσω το όνομα της Ελένης Μενεγάκη;». Όταν όμως βλέπεις ότι όλο αυτό, που δεν ξεκίνησε από σένα, δεν το καλλιέργησες, δεν ενίσχυσες, δεν πάτησες σε αυτό, χρησιμοποιείται εις βάρος σου και σε λούζει, πρέπει κάποτε να τοποθετηθείς. Στα 35 μου, αισθάνομαι τόσο ο εαυτός μου και πιστεύω ότι όλα τα δείχνει ο χρόνος και μας βάζει στη σωστή σειρά. Έχω τεράστια υπομονή και πιστεύω ότι για όλα υπάρχει το σωστό timing.