Ο Αντώνης Καφετζόπουλος στην πρώτη συνέντευξη μετά το γενέθλιο του post που έγινε viral, μίλησε στο «Dot.» για τα πράγματα που του χαρίζουν άγνωστοι, εξήγησε γιατί η ζωή του θα ήταν ένα βαρετό έργο και περιέγραψε γιατί δεν του αρέσει το κοινό και το χειροκρότημα.
Παράλληλα, αναφέρθηκε στην περίοδο κατάθλιψης που βίωσε. «Πέρασα μια περίοδο που ήμουν σε πολύ άσχημη κατάθλιψη. Ευτυχώς όχι αυτοκτονική… Δε σκεφτόμουν να κάνω κακό στον εαυτό μου. Όλα μου φαίνονταν άσκοπα, είχα ενοχές, ήμουν χάλια, μαύρος. Δε σταμάτησα ποτέ να λέω αστεία και ο κόσμος ν’ αντιδρά με γέλια σε αυτά. Τότε δεν έπαιζα, δεν ήθελα να παίζω, δε μπορούσα» υπογράμμισε ο ηθοποιός.
Στη συνέχεια, μίλησε και για την ενασχόλησή του με την πολιτική και το γεγονός ότι δεν «ταίριαξε» σε αυτόν τον χώρο. «Είμαι εντάξει με τη συνείδησή μου, παραιτήθηκα μετά από σκληρές μάχες για πράγματα που δεν συμφωνούσα. Τα βρόντηξα και έφυγα».
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, ο Αντώνης Καφετζόπουλος επεκτάθηκε και στο πώς ασχολήθηκε με την υποκριτική. Η σειρά «Και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή» είναι για εκείνον σταθμός στην καριέρα του, αλλά όπως δήλωσε, τον προόριζαν αρχικά για τον ρόλο του οδοντίατρου. «Με προόριζαν για τον ρόλο του οδοντίατρου και τους είπα ότι εγώ θέλω το αντίστροφο, γιατί έχω ένα σχέδιο γι’ αυτό και το δέχτηκαν με πολύ στεναγμό».
Στην ερώτηση, τι θα έκανε αν ο γιος του δεν ήταν καλός ηθοποιός, ο Αντώνης Καφετζόπουλος απάντησε: «Θα ζοριζόμουν πάρα πολύ, αλλά θα έψαχνα έναν τρόπο να του πω σκέψου τι άλλο μπορείς να κάνεις στη ζωή σου». Μιλώντας για την πατρότητα, θυμήθηκε πως πριν από πολλά χρόνια είχε δηλώσει ότι «το να έχεις παιδί, να είσαι γονιός, είναι σαν να κατεβαίνεις με 220 τη Συγγρού. Από τη μία είναι πολύ συναρπαστικό πράγμα και από την άλλη έχεις τη σκέψη “κι αν πεταχτεί καμιά γάτα;” θα γίνουν όλα ρημαδιό».
