Στον στίβο της τοπικής αυτοδιοίκησης, ως υποψήφιος δήμαρχος Χαλανδρίου, θα βρεθεί ο Χάρης Ρώμας και έδωσε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο περιοδικό Λοιπόν και τον δημοσιογράφο Ανδρέα Θεοδώρου. Μέσα σε όλα, ο αγαπημένος καλλιτέχνης μίλησε για την επιτυχημένη καλλιτεχνική του διαδρομή και το μόνιμο έρωτα για την τέχνη.
Έχοντας γράψει τις μεγαλύτερες τηλεοπτικές επιτυχίες, νιώθετε πλέον πλήρης από αυτή τη δουλειά;
Θα ήταν εντελώς υπερφίαλο να πω ότι έχω αγγίξει το ζενίθ καλλιτεχνικά και δεν πάει πιο πάνω. Τα περιθώρια είναι απεριόριστα. Είμαι, όμως, υπερήφανος για κάποια από τα πράγματα που έθεσα στην κρίση θεατών στο θέατρο ή στην τηλεόραση και γνώρισαν μεγάλη αποδοχή. Υπάρχουν ρόλοι που θα ήθελα να παίξω, υπάρχει η Επίδαυρος που θα ήθελα να επιστρέψω, γιατί είναι τόπος απόλυτης ευδαιμονίας και καταξίωσης για έναν καλλιτέχνη, υπάρχει μια ξενόγλωσση ταινία που συζητώ την πρωταγωνιστική συμμετοχή μου, υπάρχουν ένα σωρό ωραία πράγματα στην τέχνη που θα μπορούσα να κάνω με χαρά. Αλλά δεν έχω στερητικό σύνδρομο. Στην πραγματικότητα, ναι, έχω συναίσθημα πληρότητας ως προς τη show business αυτήν τη στιγμή, αν και είμαι σίγουρος ότι θα πεθάνω καλλιτέχνης!
Ποιον ρόλο από αυτούς που έχετε παίξει, αγαπήσατε πιο πολύ και γιατί;
Τους αγαπώ όλους, γιατί τον καιρό που έζησα μαζί τους, με βοήθησαν να εξελιχθώ. Κάποιοι απέκτησαν ειδικό βάρος λόγω διακρίσεων. Ο Κωνσταντίνος Κατακουζηνός βοήθησε το σίριαλ «Κωνσταντίνου και Ελένης» να πάρει μια θέση στα παγκόσμια ρεκόρ Γκίνες. Ο Μίμης Μεταξάς από το σίριαλ «Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο» με οδήγησε στο διπλό βραβείο κωμικής και δραματικής ερμηνείας. Ο Περίανδρος Πώποτας του «Καφέ της Χαράς» ίσως ήταν ο προάγγελος ότι θα γίνω και στην πραγματικότητα Δήμαρχος. Αν και όταν γύριζα αυτή την τηλεοπτική σειρά, ούτε καν μου είχε περάσει από το μυαλό κάτι τέτοιο.
Έχετε νιώσει ποτέ ότι ο έρωτας για το θέατρο και την τέχνη, μέσα σας έχει τελειώσει;
Όχι! Ήταν από την πρώτη στιγμή ένας δυνατός έρωτας που μετατράπηκε σε αγάπη μέχρι το τέλος
