Καλεσμένος στην εκπομπή «Καλύτερα Αργά» βρέθηκε ο Γιάννης Τσιμιτσέλης και μεταξύ άλλων μίλησε για τις γυναικοκτονίες, το ενδεχόμενο ν’ ασχοληθεί με την πολιτική αλλά και την πιο δύσκολη σκηνή που βίωσε στην ταινία, «Οξυγόνο».
«Δεν το είχα στο μυαλό μου να γίνω πατέρας και από την άλλη δεν το έχεις μέχρι να γίνεις. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν θα έπρεπε να γίνουν ποτέ. Και βλέπουμε τον τελευταίο καιρό πάρα πολλούς ανθρώπους που δεν θα έπρεπε να είναι γεννημένοι καν. Έχουμε πολύ λάθος αντιμετώπιση στα πράγματα και όλα ξεκινούν από την παιδεία. Λυπάμαι αλλά έχω την εντύπωση ότι κάθε πέρσι και καλύτερα. Πάντα συνέβαιναν πάντα και γυναικοκτονίες είχαμε στο παρελθόν. Άσχετα αν δεν είχαμε τα μέσα να μαθευτούν.
Από εκεί που λες ότι αν πάρει το φως της δημοσιότητας και λες ότι θα μαζευτεί, τελικά είναι όλα μιμητές. Φτάνεις σ’ ένα σημείο που ο άλλος δεν χαμπαριάζει τίποτα. Εχει καταντήσει η ζωή το πιο ευτελές πράγμα. Αν φας ισόβια και με μια καλή διαγωγή να βγεις σε 11 χρόνια. Κάπου πρέπει να αναθεωρήσουμε και να φτιάξουμε τα πράγματα. Αν φτάνουμε σε σημείο να σκοτώνονται έξω από το ΑΤ ζητώντας βοήθεια, λες ότι είναι όλα στραβά. Η πολιτική είναι κάτι πολύ δύσκολο πράγμα για μένα. Τα βλέπω πολύ συναισθηματικά και δεν θα την πάλευα. Ο εκνευρισμός μου θα πήγαινε στα ουράνια».
Παράλληλα, ο ηθοποιός έκανε μια αναδρομή στο παρελθόν, στα γυρίσματα της ταινίας «Οξυγόνο» όπου συμπρωταγωνιστούσε με την Τζόυς Ευείδη. «Στο Οξυγόνο έπρεπε να τη χτυπήσω στο πάτωμα και έβαζα το χέρι κάτω από το κεφάλι της και χτυπούσα το χέρι μου. Κάποια στιγμή γλίστρησε το χέρι και χτύπησε το κεφάλι της κανονικά η Τζόυς Ευείδη! Δεν άντεξα… Υπήρξε άλλη μια σκηνή που με «βίαζαν». Ήμουν 22 ετών, έκανα μια ταινία μεγάλου μήκους και είχα μια σκηνή που με βίαζαν. Ήταν δύσκολο ούτως ή άλλως γιατί ήταν ο πρώτος μεγάλος ρόλος. Όλη η ταινία ήταν αυτή η σκηνή. Μόλις τελείωνε, μπορούσα να την απολαύσω. Πιο πριν, είχα έναν κόμπο στο στομάχι. Όταν τελείωσε η σκηνή, δεν μιλούσε κανείς και άρχισα να κλωτσάω τις καρέκλες, να βρίζω. Δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο γιατί θα χτυπούσα κάποιον άλλον. Και γενικά όταν έχω νεύρα, αν θέλει ο άλλος να μου την πει, ας μου την πει μετά».
«Ήταν πολύ συνειδητή η απόφαση της καταστροφής μου»
Κλείνοντας, ο Γιάννης Τσιμιτσέλης αποκάλυψε ότι «χάνω τον έλεγχο για μικροπράγματα. Στα σημαντικά μπορεί να είμαι απίστευτα ψύχραιμος. Τις προάλλες μου γύρισε ο εγκέφαλος γιατί είχα παραγγείλει καφέ και ο καφές δεν ήρθε ποτέ. Πέρασε 1,5 ωρα. Αυτό είναι ένα ψεγάδι τεράστιο που έχω, που το έχω πάρει από τον πατέρα μου, αν δεν πιω καφέ το πρωί, μη μου πεις ούτε καλημέρα. Δεν είμαι πρωινός τύπος, δεν ξυπνάω ευχάριστα και «τι ωραία που είναι η ζωή». Μπορεί κάποιος να μου μιλήσει μετά τον καφέ. Μια τζούρα αρκεί, είναι στο μυαλό. Γιατί να κόψω τον καφέ; Αν κόψω τον καφέ πρέπει να κόψω και το τσιγάρο.
Το τσιγάρο και ο καφές πάνε πακέτο. Ξεκίνησα το τσιγάρο μεγάλος, στα 22 μου. Δεν είναι ότι το είχα από το σχολείο, ότι κάπνιζα κρυφά από τους γονείς μου. Ήταν πολύ συνειδητή η απόφαση της καταστροφής μου. Οι άλλες καταστροφές στη ζωή μου έχουν έρθει καταλάθος. Εκ του αποτελέσματος, οι επιτυχίες στη ζωή μου είναι περισσότερες από τις καταστροφές».
