Ο Αποστόλης Λάμπος της Nova μιλά στο MediaDay!

Τον απολαμβάνουμε μέσα από τα “παρασκήνια” της Superleague και αποτελεί αναμφίβολα σημαντικό.. γρανάζι της Nova!

Είναι ρεπόρτερ της Εθνικής ομάδας, κάνει περιγραφές αγώνων ξένων πρωταθλημάτων, αρθρογραφεί, ενώ παράλληλα είναι και παρουσιαστής στην νέα εκπομπή “ePlayoff2020” (https://youtu.be/uUkGYLwlHls).

Δεν είναι άλλος από τον γνωστό δημοσιογράφο Αποστόλη Λάμπο, ο οποίος μίλησε αποκλειστικά στο MediaDay!

Αναλυτικά όσα είπε:

Πως μπήκες στο χώρο της δημοσιογραφίας;

«Από μικρός έπαιζα ποδόσφαιρο παντού και γενικά μου άρεσαν όλα τα αθλήματα. Εκτός του ότι έπαιζα μπάλα συνέχεια, κρατούσα και τετράδια με σημειώσεις από το ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά και από μεγάλες διοργανώσεις όπως το EURO ’96 και οι Ολυμπιακοί της Ατλάντα. Νομίζω ήταν προδιαγεγραμμένο. Ή ποδοσφαιριστής ή αθλητικός δημοσιογράφος. Στη Γ’ Λυκείου δήλωσα μόνο τις Σχολές που περιλάμβαναν ΜΜΕ και πέρασα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών στο τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ.

Παράλληλα έπαιζα ποδόσφαιρο στον ΑΟ Βουλιαγμένης και για ένα διάστημα κάλυπτα για την «Αθλητική Ηχώ» ερασιτεχνικούς αγώνες με τη μορφή πρακτικής. Τελείωσα το Πανεπιστήμιο το 2005, πήγα απευθείας στρατό και το 2006 όταν απολύθηκα, ένας φίλος από το σχολείο με σύστησε στον αρχισυντάκτη του Sport24, το οποίο λειτουργούσε ήδη έναν χρόνο. Ουσιαστικά το Sport24 ήταν η πρώτη μου δουλειά. Εν συνεχεία το 2007 πήγα στη NOVA και έκτοτε ανήκω στον δυναμικό της ομάδας Novasports».


Πως βλέπεις την αθλητική δημοσιογραφία στην Ελλάδα;

«Σίγουρα την τελευταία δεκαετία έχει επέλθει ένας κορεσμός στο επάγγελμα. Ωστόσο παραμένει ένας τομέας γεμάτος συγκινήσεις, που όμως έχει μεγάλες απαιτήσεις και μεγάλο ανταγωνισμό. Κάποιες φορές μπορεί να σε απογοητεύσει, όμως κάποιες άλλες σου δημιουργήσει τρομερά συναισθήματα».

Πως φαντάζεσαι τη δημοσιογραφία του μέλλοντος;

«Νομίζω ότι τη δημοσιογραφία του μέλλοντος έχουμε ήδη αρχίσει και τη βιώνουμε. Ασφαλώς και έχει τεράστιες διαφορές με τη δημοσιογραφία πριν από δέκα χρόνια, αλλά και πολύ περισσότερο με τη δημοσιογραφία πριν από είκοσι χρόνια. Μιλάμε σχεδόν για διαφορετικά επαγγέλματα με τον ίδιο στόχο. Την ενημέρωση. Σήμερα ο ρυθμός των ειδήσεων μέσω ίντερνετ, ιστοσελίδων και social media είναι εξοντωτικός. Ενώ σε ό,τι έχει να κάνει συγκεκριμένα με την τηλεόραση, βλέπεις πως ακόμα και σε πανεπιστημιακά βιβλία εισάγεται ο όρος του «πολυδημοσιογράφου» ο οποίος ταυτόχρονα κρατάει κάμερα, μικρόφωνο, κάνει τις ερωτήσεις και αμέσως προυσιάζει. Κι αυτά όλα μπορούν να γίνουν LIVE. Γενικά είμαστε ήδη σε LIVE μετάδοση όλοι από παντού. Ουσιαστικά κάθε άνθρωπος είναι εν δυνάμει δημοσιογράφος».

Γιατί θα συμβούλευες ένα νέο να γίνει δημοσιογράφος και γιατί όχι;

«Θα συμβούλευα κάποιον νέο να γίνει δημοσιογράφος εφόσον αυτό αποτελεί βασική του επιδίωξη και δεν είναι κάποιο απωθημένο. Να το βλέπει ως χόμπι που θέλει να το κάνει επάγγελμα με μεράκι. Να γίνει επειδή συνεχίζει να θαυμάζει τον αθλητισμό και όλες τις αξίες που απορρέουν από αυτόν. Να μη γίνει αν δεν το βλέπει έτσι. Ιδανικά θα ήταν για κάποιο παιδί που θέλει να γίνει δημοσιογράφος, να έχει στο μυαλό του και κάποια εναλλακτική γιατί όπως είπαμε και νωρίτερα είναι ένας χώρος που έχει κορεστεί και ενδέχεται να δημιουργεί απογοητεύσεις. Φυσικά να παλέψει για το όνειρό του, αλλά πάντα πρέπει στη ζωή να μην περπατάμε σε μονόδρομους γιατί μπορεί να οδηγήσουν σε αδιέξοδο».

Τι ομάδα υποστηρίζεις και τι ρόλο παίζει στη δουλειά σου; Είναι καλό να ξέρει ο κόσμος τι ομάδα υποστηρίζει ο δημοσιογράφος;

«Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί κάποιος να θέλει να μάθει τί ομάδα είναι ένας δημοσιογράφος. Το σημαντικό είναι να τον εκτιμάς. Επίσης σημαντικό είναι πως αν δεν εκτιμάς κάποιον έχεις την επιλογή να αλλάξεις κανάλι, να μην τον ακούσεις ή να μην τον διαβάσεις».

Η αθλητική δημοσιογραφία είναι σε ορισμένες περιπτώσεις, ένα επικίνδυνο σπορ; Αναγκάζεται κανείς να προσέχει περισσότερο τι θα πει ή τι γράψει;

«Δε θεωρώ ότι χαρακτηρίζεται ως ένα επικίνδυνο σπορ. Με την ίδια λογική, στη σημερινή κοινωνία σχεδόν όλα τα επαγγέλματα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως επικίνδυνα σπορ. Σίγουρα έχουν συμβεί κάποια περιστατικά στο παρελθόν, αλλά δε μπορεί γενικά και εν συνόλω να χαρακτηριστεί έτσι. Προσωπικά δεν έχω βιώσει κάτι τέτοιο».

Συνθήκες εργασίας σε ελληνικά γήπεδα;

«Αυτό πραγματικά εξαρτάται από το κάθε γήπεδο».

Ποιο είναι το πιο περίεργο που σου έχει συμβεί εν ώρα δουλειάς;

«Κάποιες φορές σε LIVE μεταδόσεις μπορεί να δημιουργηθούν από το πουθενά κάποια προβλήματα ειδικά όταν είσαι στον αγωνιστικό χώρο που ουσιαστικά εξαρτάσαι απόλυτα από τα ακουστικά σου. Έτσι σε μια συνέντευξη με την γυναίκα ενός ποδοσφαιριστή από το εξωτερικό συνέβη το εξής. Πριν βγούμε στον αέρα κάναμε μια κουβέντα για να της εξηγήσω που περίπου θα κινηθεί η κουβέντα μας. Μου είπε κάποια πράγματα τα οποία έμειναν στο μυαλό μου. Όταν μας ενημέρωσαν ότι σε μερικά δευτερόλεπτα θα είμαστε «αέρα», και αμέσως μετά την ερώτησή μου, ξεκίνησε ένα ασύλληπτο βουητό στα αυτιά μου καθώς κάποιος είχε πατήσει το καλώδιο μου και είχε δημιουργήσει τεχνικό πρόβλημα. Όποτε εγώ έβλεπα απλά δύο χείλη να ανοιγοκλείνουν. Στην μετάφραση εγώ είπα ουσιαστικά είχαμε συζητήσει νωρίτερα εκτός αέρα, καθώς δεν είχα ακούσει λέξη από όσα μου είπε. Όταν τελειώσαμε, ήρθαν τρία μηνύματα στο κινητό μου που έλεγαν το ίδιο πράγμα: «Εγκεφαλικό;». Άλλα έλεγε η γυναίκα, άλλα μετέφραζα εγώ…»

Το αξέχαστο αθλητικό γεγονός, που έχεις καλύψει;

«Αναμφίβολα το Μουντιάλ της Βραζιλίας το 2014, η τελευταία μεγάλη διοργάνωση που συμμετείχε η Εθνική μας ομάδα. Ως πρώτη εμπειρία όμως τόσο μεγάλης αποστολής θα έλεγα το EURO του 2012 στην Πολωνία. Πραγματικά ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Έζησα κάθε δευτερόλεπτο».

Ποιο είναι το δημοσιογραφικό σου όνειρο;

«Να με εκτιμούν για τη δουλειά μου και την ακεραιότητά μου».

Γιατί ο ελληνικός επαγγελματικός αθλητισμός είναι σε κρίση και πως θα μπορούσε να αναστραφεί η πορεία;

«Μια πρώτη σκέψη είναι ότι ελληνικός επαγγελματικός αθλητισμός είναι σε κρίση, επειδή όλη η χώρα είναι σε μια κρίση από την οποία παλεύει να βγει. Δυστυχώς η πανδημία του κορονοϊού θα πλήξει ακόμα περισσότερο τον επαγγελματικό αθλητισμό. Τα οικονομικά δεδομένα στη χώρα έχουν αλλάξει δραματικά και όσο ο επαγγελματικός αθλητισμός βασίζεται κυρίως σε επιχειρηματίες και τηλεοπτικά τόσο δε θα μπορεί να ανέλθει και πάλι στα επίπεδα του παρελθόντος. Επειδή όταν μιλάμε για επαγγελματικό αθλητισμό στην Ελλάδα, ουσιαστικά μιλάμε για το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, πιστεύω πως αρχικά θα πρέπει οι λίγκες και οι ομάδες θα πρέπει να συμφωνήσουν πως θα πρέπει να βρουν τρόπους να βελτιώσουν τα «προϊόντα» από κοινού. Με κοινό στόχο από όλους. Κανείς ατομικά. Ίσως τότε μπορέσουν να προσελκύσουν νέους επιχειρηματίες, χορηγούς και φιλάθλους που θα βελτιώσουν τα πράγματα».

Είσαι ευχαριστημένος από τον κλάδο που επέλεξες να ασχοληθείς;

«Αναμφίβολα, ήταν άλλωστε αυτό που ήθελα να κάνω».