Γιώργος Λιανός: «Υπήρχαν κάποιες συνεργασίες που είχαν ιδιαίτερες συνθήκες»

Πετάει κοστούμι, γραβάτα και καλά παπούτσια, φοράει βερμούδα, κοντομάνικο και αθλητικά και αναχωρεί για Άγιο Δομίνικο. Λίγο πριν από την πτήση προς την άλλη μεριά του κόσμου, ο Γιώργος Λιανός μιλά για το «The Voice» που αφήνει πίσω, το «Survivor» που ξεκινά, αλλά και αν αισθάνεται δικαίωση από τη θέση του κεντρικού παρουσιαστή.

Ο Γιώργος Λιανός σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο περιοδικό Τηλέραμα και τον Βασίλη Ανδριτσάνο.

Τι γεύση σού άφησε το φετινό «The Voice»;
«Πολύ καλή. Είχαμε την αλλαγή coach, στη θέση της Ελεωνόρας Ζουγανέλη ήρθε ο Κωνσταντίνος Αργυρός, ένας παλιός μου γνώριμος, και περάσαμε αρκετά καλά. Το ωραίο με το “The Voice” είναι ότι είχαμε καλές φωνές. Αυτή η… αποθήκη ταλέντων γενικότερα στην Ελλάδα όσον αφορά το θέμα της φωνής δεν στερεύει ποτέ. Η νέα γενιά έρχεται με μεγάλη φόρα».

Το περσινό «Survivor» είχε μεγάλες δόσεις ριάλιτι. Αυτή η συνταγή θα ακολουθηθεί και φέτος;
«Αυτό εξαρτάται από το τι θέλει να βγάλει ο κάθε παίκτης προς τα έξω. Έχει τύχει ομιλητικότατοι παίκτες να μπαίνουν στο παιχνίδι και να είναι έξω από τα νερά τους, να μην μπορούν να λειτουργήσουν. Έχουν έρθει κι άλλοι, που δεν είναι τόσο εξωστρεφείς, αλλά έχουν βγει λαλίστατοι, με πολύ καλό σχολιασμό και πειράγματα. Το ριάλιτι είναι ένα θέμα στο “Survivor” που δεν στήνεται! Είναι τι θα σου βγάλουν οι παίκτες, και κάθε φορά μπορεί να εκπλαγείς από έναν παίκτη που δεν είχες προσέξει και ξαφνικά βγαίνει σαν πρωταγωνιστής».

Όταν γνωρίζεις τους παίκτες για πρώτη φορά, καταλαβαίνεις ποιος έχει πιθανότητες να φτάσει στον τελικό;
«Όχι, γιατί είναι ένα παιχνίδι με πολύ ιδιαίτερες συνθήκες. Μπορεί ένας άνθρωπος στην κανονική του ζωή να έχει μια ορισμένη συμπεριφορά, ενώ μπορεί να τον δεις και σε άλλα τηλεοπτικά προγράμματα και να έχει άλλη συμπεριφορά. Στο “Survivor” βγαίνει η αλήθεια του καθενός. Μέσα από την πίεση, τις κακουχίες, τον διαρκή αγώνα για την εξασφάλιση της τροφής, το να καταφέρεις μια νίκη που θα σου φέρει ηθική ανάταση, όλα αυτά βγάζουν έναν διαφορετικό χαρακτήρα στη ζούγκλα. Νομίζω αυτή είναι και η μαγεία του παιχνιδιού. Στη… Βίβλο του “Survivor” γράφει ότι μπορεί να έχεις τη συμμετοχή μιας πορνοστάρ και ενός αποφοίτου του Χάρβαρντ. Και οι δύο αυτοί άνθρωποι, ασχέτως του τι κάνουν στην κοινωνία, εκεί θα βγάλουν διαφορετικό χαρακτήρα, εκεί θα βγει η μάχη της επιβίωσης. Δεν ξέρεις πραγματικά ποιος θα επικρατήσει, ποιος θα κερδίσει τις εντυπώσεις, γιατί κάθε φορά η ψηφοφορία κρίνεται από το κοινό».

Τι διαφορετικό να περιμένουμε αυτή τη σεζόν;
«Υπάρχουν πολλή όρεξη και πολλές ιδέες για να δούμε ωραίες ανατροπές! Έχει πολλά δημιουργικά πράγματα αυτό το παιχνίδι, τα οποία μπορεί να παρέμβουν και να φέρουν τη λεγόμενη ανατροπή. Και ο κόσμος θέλει να δει την τράπουλα να ανακατεύεται, να δει πράγματα να συμβαίνουν τα οποία δεν περίμενε».

Εκτός γυρισμάτων, πώς είναι η ζωή και η καθημερινότητα στον Άγιο Δομίνικο;
«Η καθημερινότητα εκεί είναι πολύ συγκεκριμένη: ακολουθεί τον ρυθμό της Καραϊβικής. Υπάρχουν οι πανέμορφες παραλίες, αλλά δεν μπορείς κάθε μέρα να πας να κάνεις το μπανάκι σου. Τα γυρίσματα είναι εντατικά. Υπάρχουν μέρες που θα φύγεις 9 το πρωί από το σπίτι και θα γυρίσεις στις 11 το βράδυ, μπορεί και αργότερα. Χρόνος στο ενδιάμεσο υπάρχει και είσαι σε ένα περιβάλλον όπου μπορείς εύκολα να πιεις τον καφέ σου και να φορτίσεις τις μπαταρίες σου. Από κει και πέρα, υπάρχει ένας ρυθμός ζωής πολύ διαφορετικός από τον δικό μας, που είναι και ένα πολύ ωραίο μάθημα. Οι άνθρωποι εκεί ζουν χωρίς πάρα πολύ μεγάλο άγχος. Βλέπεις ανθρώπους που έχουν πιο χαμηλά εισοδήματα από τα δικά μας, αλλά είναι ευχαριστημένοι με το να βγάλουν κάποια χρήματα και να περάσουν καλά τη μέρα τους, πράγμα το οποίο δεν κάνουμε εμείς. Εμάς μας τρώει το άγχος τι θα γίνει αύριο, τι μεθαύριο. Αυτή η σκέψη στην Καραϊβική είναι λίγο περιορισμένη για τον πιο πολύ κόσμο. Αν σε παρασύρει αυτός ο ρυθμός, έχεις πράγματα να κερδίσεις».

Ενώ οι τηλεθεατές γνώριζαν τις ικανότητές σου ως παρουσιαστή, πέρασες στην πρώτη γραμμή όταν οι κεντρικοί παρουσιαστές αποσύρθηκαν από τα πρότζεκτ στα οποία και εσύ συμμετείχες. Πιστεύεις πως άργησε να συμβεί αυτό; Νιώθεις πλέον δικαιωμένος;
«Δεν ένιωσα ποτέ αδικημένος, για να πω ότι τώρα δικαιώθηκα! Νομίζω ότι κάθε πράγμα συμβαίνει για πολύ συγκεκριμένο λόγο. Και όλο αυτό το πράγμα με το “The Voice”, το “Survivor” και το “Ελλάδα, έχεις ταλέντο” είχε το κατάλληλο τάιμινγκ. Ίσως ήμουν κι εγώ λίγο πιο ώριμος και είχα αποκτήσει περισσότερη εμπειρία. Με πήγαν γενικότερα σιγά σιγά στην Acun Medya, από λίγο μικρότερο ρόλο σε μεγαλύτερο, και όλη αυτή η τριβή με σπουδαία πρότζεκτ δεν με έκανε να πω “αχ, γιατί να είναι αυτός εκεί και όχι εγώ”… Τα πράγματα κύλησαν με έναν συγκεκριμένο τρόπο, είχα κι εγώ μια καλή απόδοση, και αν εννοείς ότι όλο αυτό με δικαίωσε απέναντι σε κάποιους ανθρώπους που ήταν ίσως πιο δύσπιστοι προς το πρόσωπό μου, ναι, ίσως αυτό να το έχω καταφέρει. Η τηλεόραση είναι ένας μαραθώνιος. Δεν αρκεί να κερδίσεις τις εντυπώσεις σε ένα συγκεκριμένο πρότζεκτ, πρέπει αρχικά να κερδίσεις την εμπιστοσύνη των συνεργατών σου, να τους δείξεις ότι μπορούν να σε εμπιστευτούν για να φέρεις εις πέρας μια πολύ μεγάλη παραγωγή. Από κει και πέρα, χρειάζεται πολλή προσωπική δουλειά. Το “Survivor” είναι μια δουλειά που προσπαθώ να μην την κάνω στην τύχη. Μελετάω κι άλλους παρουσιαστές του παιχνιδιού στο εξωτερικό. Πολλές φορές δανείζομαι και πράγματα δικά τους και προσπαθώ να προσαρμόσω αυτό που βλέπει ο κόσμος και στη δική του αισθητική. Προσπαθώ μέσα από τα social media να δω τι τους αρέσει, τι τους διασκεδάζει, τι μπορεί να τους τσιγκλίσει, παρακολουθώ αρκετά και τις ιστορίες που συμβαίνουν μέσα στη ζούγκλα, για να έχω πάντα ενημέρωση για το πώς κυλάει η πραγματικότητα εκεί, και όλα αυτά επιχειρώ να τα μεταφέρω και στον αγωνιστικό χώρο. Δηλαδή να μη βλέπεις απλώς ένα στεγνό παιχνίδι, το οποίο θα λήξει 10-6, αλλά να βλέπεις τι έχει συμβεί και στο ριάλιτι».

Υπήρξε ποτέ κάποια άσχημη συνεργασία, που έφτασες στο τσακ να τη σταματήσεις;
«Υπήρχαν κάποιες… Όχι άσχημες συνεργασίες, αλλά κάποιες που είχαν ιδιαίτερες συνθήκες. Είμαι όμως προσαρμοστικός γενικά και δεν αφήνω μια άσχημη στιγμή σε μια μέρα γυρίσματος να με επηρεάσει ψυχολογικά. Κοιτάζω πάντα το τελικό προϊόν, αυτό που παραδίδεις στον άνθρωπο που σε βλέπει από το σπίτι του».