«Στα μουσεία προσκολλιόμουν στα αγάλματα τα ανδρικά και όχι τα γυναικεία» δήλωσε, μεταξύ άλλων, ο Σπύρος Μπιμπίλας.
Στο βήμα της Βουλής ανέβηκε ο Σπύρος Μπιμπίλας το βράδυ της Πέμπτης, ως βουλευτής της Πλεύσης Ελευθερίας για να τοποθετηθεί επί του νομοσχεδίου για τα ομόφυλα ζευγάρια. Στο κλείσιμο της ομιλίας του, ωστόσο, ο γνωστός ηθοποιός θέλησε να προχωρήσει σε μια δημόσια εξομολόγηση.
Ειδικότερα, ο Σπύρος Μπιμπίλας δήλωσε πως «από γεννήθηκα τη δεκαετία του ’50 σε μια συνηθισμένη, μεσοαστική οικογένεια στο κέντρο της πόλης και ανδρώθηκα τη δεκαετία του ’60. Από πολύ μικρός κατάλαβα ότι σε κάτι διέφερα από άλλους ανθρώπους. Πως το κατάλαβα; Όταν στα μουσεία, που εγώ λατρεύω την αρχαία Ελλάδα από παιδί, προσκολλιόμουν στα αγάλματα τα ανδρικά και όχι τα γυναικεία. Άρα κάτι με τραβούσε από τη φύση μου».
«Διάβαζα Καβάφη και Λαπαθιώτη και ταυτιζόμουν με αυτούς τους σπουδαίους μας ποιητές. Έκλεγα κρυφά γιατί έπρεπε να κρύψω κάτι ντρεπόμουν για αυτό, έτσι ένιωθα τότε, χωρίς να μπορούσα να το πω ούτε στους γονείς μου. Έγινα ένα εσωστρεφές, μελαγχολικό παιδί που έγραφε ποιήματα. Μεγάλωσα όμως και έφτιαξα ισχυρές σχέσεις, δεσμούς, σπουδαίους συντρόφους, οι οποίοι σήμερα είναι η ακριβή μου οικογένεια μαζί με τα αδέλφια μου και αυτό το λέω με μεγάλη συγκίνηση».
«Αυτά τα κρυφά δάκρυα με οδηγούν σήμερα, στα 68 μου χρόνια, να αγωνίζομαι για να μην κλάψουν άλλα παιδιά στο μέλλον. Για να είναι ευτυχισμένα, για να μην φοβούνται να πουν τι είναι, τι τους ελκύει, με ποιους θέλουν να ζήσουν. Επιτέλους, είμαστε όλοι άνθρωποι».
«Συγνώμη, γιατί είμαι και γω συγκινημένος τώρα» πρόσθεσε ο Σπύρος Μπιμπίλας για να πιει λίγο νερό πριν ολοκληρώσει την προσωπική του ομιλία στο βήμα της Βουλής.
