Για του Δώδεκα Αποστόλους και τα ζώδια τους έχουν γράψει οι περισσότεροι Αστρολόγοι τόσο του εξωτερικού όσο και της Ελλάδας και ο καθένας καταθέτει την προσωπική του άποψη και γνώμη. Ο ιερός, άφθονος, σύνθετος αριθμός Δώδεκα, ασκεί μια απίστευτη γοητεία καθώς αντιπροσωπεύει έναν τέλειο κύκλο, αυτόν της μέρας και της νύχτας.
Οι Δώδεκα Ώρες της ημέρας, οι Δώδεκα Ώρες της νύχτας, οι Δώδεκα Μήνες του χρόνου, οι Δώδεκα Άθλοι του Ηρακλή, οι Δώδεκα Απόστολοι…
Παρθενογένεση δεν υπάρχει στην Αστρολογία όπως δεν υπάρχει και στην Τέχνη, όπως δεν υπάρχει και σε τίποτε που μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για τους σημαντικούς και τους μεγάλους, να επεκταθεί και να αποκτήσει νέες διαστάσεις.
Από που θα είχε αντλήσει Έμπνευση ο William Shakespeare αν δεν είχε υπάρξει ο Σοφοκλής, ο Αισχύλος και ο Αριστοφάνης;
Δώδεκα οι Απόστολοι στο Αστρονομικό, Αστρολογικό Ρολόι της Πράγας και κάθε Απόστολος αντιστοιχεί σε κάθε ώρα… σε κάθε μήνα… σε κάθε γεωργική εργασία… σε κάθε Ζώδιο.
Μα τι καταπληκτική αντιγραφή της ζωής της ίδιας! Το Δώδεκα της Αναφοράς τόσο πολύ διαδεδομένο, τόσο πολύ σημαντικό… Δώδεκα μαθητές, έντεκα … και ένας σκάρτος, αυτός που πήρε πάνω του το βάρος της προδοσίας, αυτό που ήταν ταγμένος να σηκώσει.
Δώδεκα μαθητές σύμβολα γύρω από τον Ιησού.
Δώδεκα ζώδια σύμβολα.
Δώδεκα Αστερισμοί γύρω από έναν Ήλιο φωτεινό!
Δώδεκα, ένας αριθμός μαγικός!
Και αν θα έπρεπε ο ΠΕΤΡΟΣ ο ΚΡΙΟΣ να προδώσει, θα το έκανε μόνο πάνω στην έξαρση της περηφάνιας και στο φόβο του διασυρμού, ακριβώς όπως αρνήθηκε τον Κύριο του πριν «αλέκτωρ λαλήσει τρις».
Και αν θα έπρεπε να προδώσει ο ΣΙΜΩΝ ο ΤΑΥΡΟΣ ο Ζηλωτής, για τα αργύρια θα το έκανε κι αυτός, με τη μόνη διαφορά πως ένας ΤΑΥΡΟΣ μπορεί να είναι πάνω από υλιστής, απέραντα αφοσιωμένος στον Κύριο που αγαπάει.
Και αν θα έπρεπε ο ΙΑΚΩΒΟΣ ο ΔΙΔΥΜΟΣ να προδώσει, μάλλον θα το έκανε από επιπολαιότητα και γρηγοράδα ή γιατί θα μπορούσαν εύκολα να του αλλάξουν γνώμη… ο μικρότερος ήταν εξάλλου!
Και αν ο ΑΝΔΡΕΑΣ ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ θα έπρεπε να προδώσει, θα το έκανε για το μοναδικό λόγο που θα μπορούσε να το κάνει ένας ΚΑΡΚΙΝΟΣ… να έχουν πάψει να τον αγαπούν!
Και αν έπρεπε να προδώσει ο ΙΩΑΝΝΗΣ ο ΛΕΩΝ , θα το έκανε μόνο αν κινδύνευε να του κλέψει κάποιος τον «πρωταγωνιστικό» του ρόλο !
Και αν έπρεπε ο ΦΙΛΙΠΠΟΣ ο ΠΑΡΘΕΝΟΣ να προδώσει, θα το έκανε μετά από ενδελεχή σκέψη και μόνο κάτω από το φόβο της διασάλευσης της κανονικότητας…
Και αν έπρεπε ο ΝΑΘΑΝΑΗΛ ο ΖΥΓΟΣ να προδώσει, θα το έκανε μόνο αν πίστευε πως αυτός θα ήταν ο μοναδικός τρόπος να αποδοθεί δικαιοσύνη…
Και αν ήταν να προδώσει ο ΘΩΜΑΣ, ο ΣΚΟΡΠΙΟΣ… μα πως να το κάνει μια και ήταν ο πρώτος που ζήτησε να πεθάνει μαζί του; Όταν ένας ΣΚΟΡΠΙΟΣ αγαπά, παραμένει πιστός μέχρι το τέλος!
Και αν ήταν να προδώσει ο ΙΑΚΩΒΟΣ ο ΤΟΞΟΤΗΣ, μόνο από τη φλογερή φανατική του πεποίθηση σε μια θρησκεία που θα του το απαιτούσε θα το έκανε…
Και αν ήταν να προδώσει ο ΜΑΤΘΑΙΟΣ ο ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ, θα το έκανε μόνο αν αντιμετώπιζε τον κίνδυνο να πληγεί η αξιοπρεπής εικόνα του και η εξέχουσα κοινωνική του θέση.
Και αν ήταν να προδώσει ο ΘΑΔΔΑΙΟΣ ο ΥΔΡΟΧΟΟΣ, ο Αστρολόγος, θα το έκανε μόνο αν θα έπρεπε με την πράξη του αυτή να προστατέψει φίλους και ίσως για κάποιο λόγο διαφορετικό και ρηξικέλευθο, έξω από την εποχή του! Και τώρα τι; Μα είναι δυνατόν ο ΙΟΥΔΑΣ ο ΙΣΚΑΡΙΩΤΗΣ να ανήκει στο ζώδιο των τρυφερών και ονειροπόλων ΙΧΘΥΩΝ; Στο ζώδιο αυτό της Θυσίας; Ο προδότης αυτός των τριάντα αργυρίων… Μα ήταν ανάγκη να προδοθεί ο Ιησούς για να συλληφθεί;
Μήπως ήταν επικηρυγμένος;
Μήπως ήταν καταζητούμενος;
Μήπως δεν μπήκε βαγιοστεφανωμένος μέσα στην Ιερουσαλήμ;
Μήπως ο Ιούδας δεν ήταν συνδαιτυμόνας του στο Μυστικό το Δείπνο;
Μήπως ο Ιούδας δεν συμμετείχε μαζί με τους υπόλοιπους στη «νίψη των ποδιών», τη συμβολική αυτή πράξη της Κάθαρσης;
Μήπως ο Ιούδας «γνώριζε» τη ΘΥΣΙΑ την υπέρτατη που ζήτησε ο Ιησούς από αυτόν;
Κάτω από το διπλό σύμβολο των ΙΧΘΥΩΝ, ντροπαλός, φαντασιόπληκτος ίσως λίγο αφελής, χαοτικός και ευκολόπιστος και τόσο μα τόσο μετανιωμένος, οδηγήθηκε στην αυτοκτονία, εκεί στην τελευταία μοίρα των Ιχθύων, την 29η, εκεί που τελειώνει ο κόσμος πριν αρχίσει ξανά!
Αν δεν είχε γίνει Θυσία στο βωμό της σύγκρισης, απλά δεν θα είχαν υπάρξει τα Θεία Πάθη, δεν θα είχε επιτελεστεί η Ανάσταση!
Πόσο πολύ τους έβγαλε όλους από τη δύσκολη τη θέση; «Το Φάντασμα του Ιούδα», ποίημα του Σωτήρη Σκίπη , βάζει τα λόγια στο στόμα του ίδιου που απευθύνεται στους υπόλοιπους Μαθητές…
«Λοιπόν εγώ αν δεν ήμουνα
Θε να ‘ταν κάποιος άλλος
Μια φορά, κάποιος από τους δώδεκα να πέσει έπρεπε θύμα…»
Αν ήταν κάποιος να προδώσει…
Αν ήταν να προδώσει ο Ιούδας … μα πρόδωσε είναι αλήθεια.
Όχι, όχι για τα αργύρια, αλλά γιατί κάποιος έπρεπε να το κάνει.
Αυτόν σκέφτομαι πιο πολύ από όλους τις ημέρες αυτές της θλίψης. Αν η Σταύρωση είναι η Θυσία ,το ανάθεμα το αιώνιο είναι ΘΥΣΙΑ βαρύτερη ακόμη…
Αφιερωμένο σε φίλους και εχθρούς.
Αφιερωμένο στους σημαντικούς και στους ασήμαντους.
Αφιερωμένο στους εδώ και στους από την άλλη μεριά.
Περισσότερο από ποτέ προσδοκώ Ανάσταση Νεκρών.
