Εκεί που η ησυχία διαταράσσεται μονάχα από τα τρεχούμενα νερά του Αγραφιώτη και το θρόισμα των φύλλων, βρίσκεται ένα μικρό, υπέροχο, γραφικό χωριό, που για αρκετά χρόνια ήταν γνωστό με την ονομασία Βελισδόνι.
Το χωριό αποτελεί τόπο καταγωγής του Νίκου Βελισδονίτη, ο οποίος σπούδασε στην Ιταλία ιατρική και διατέλεσε γιατρός του Σουλτάνου κατά τον 17ο αιώνα, ενώ μετονομάζεται το 1928 σε Τρίδενδρον, ονομασία που διατηρεί ακόμα και στις μέρες μας, αναφέρει το travel-inspiration.gr.
Διάσπαρτα χτισμένο στις ανατολικές πλαγιές της κορυφής Καυκί, με σπίτια αραιά τοποθετημένα με υψομετρικές διαφορές μεταξύ τους στην πλαγιά, φέρει την ομορφότερη θέα στα νερά του Αγραφιώτη και στο καταπράσινη χαράδρα που κυλά ο ποταμός.
Στην είσοδο του χωριού μια παλιά πέτρινη βρυσούλα, η “καμαρόβρυση” είναι το πρώτο πράγμα που αντικρίζει ο επισκέπτης, ενώ από εκεί και μετά το βλέμμα του πέφτει συνεχώς στον κατακόκκινο τρούλο του Αγίου Δημητρίου όπως και στο καμπαναριό του που ξεπροβάλλει έπειτα από κάθε στροφή. Η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, πολιούχου του χωριού ήταν κτισμένη στο κέντρο του Τρίδενδρου από το 1921 και ξανακτισμένη το 1973 όπου και γκρεμίστηκε ο παλιός ναός. Στο προαύλιο του δε, βρίσκεται το δημοτικό σχολείο, που δυστυχώς στις μέρες μας δεν λειτουργεί πια.
Η πλακώστρωτη πλατεία του χωριού με το μικρό κεφενεδάκι λίγο πιο πάνω, αποτελεί σημείο συνάντησης των φιλόξενων κατοίκων που ανοίγουν κυριολεκτικά το σπιτικό τους, προσφέροντας στον επισκέπτη λίγη από την καλοσύνη τους μαζί με καλούδια, φαγητό και καφέ, ενώ ταυτόχρονα είναι το “μπαλκόνι” του χωριού προς τη χαράδρα.
Και μπορεί το χωριό να μην διαθέτει ξενώνες ώστε να διανυκτερεύσει κανείς, όμως όποιος το επισκεφτεί θα γεμίσει με εικόνες ιστορίας, απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς και φυσικά παράδοσης και ηρεμίας.
Εκτός από την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, στο χωριό υπάρχουν δύο ακόμα εκκλησιές που αξίζει κανείς να επισκεφτεί. Το μικρό εκκλησάκι του Αϊ-Λιά που βρίσκεται σε περίοπτη θέση πάνω από το χωριό καθώς και η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, κάτω από την οποία δεσπόζει ο επιβλητικός μέγας πλάτανος, μνημείο εμβληματικό του χωριού. Λέγεται μάλιστα πως στον μεγάλο και αιωνόβιο αυτό πλάτανο, με περιφέρεια που ξεπερνά τα 12 μέτρα, κατοικούσε κάποτε μια τριμελής οικογένεια, γι’ αυτό και καλείται και «πλάτανος-σπίτι».
