Πριν από την Αγγελική, υπήρξε μια άλλη γυναίκα που μπήκε στα.. «χωράφια» των ανδρών, στα μακρινά πλέον 80s. Συγκεκριμένα, η Βάσω Μόραλη ήταν η πρώτη γυναίκα δημοσιογράφος που έκανε ποδοσφαιρικές μεταδόσεις στο κρατικό ραδιόφωνο μάλιστα στη ίδια ηλικία με την Αγγελική.
Από τότε, όμως σε καμία γυναίκα δημοσιογράφο δεν είχε δοθεί η ευκαιρία για κάτι τέτοιο.
Ωστόσο, η μεγάλη ευκαιρία δόθηκε στην Αγγελική Κούρκουλου η οποία έγινε στις 5 Φεβρουαρίου, η πρώτη γυναίκα που περιέγραψε επαγγελματικό αγώνα ποδοσφαίρου σε κανάλι πανελλαδικής εμβέλειας. Η 22χρονη περιέγραψε τον αγώνα Μιραντές – Βιγιαρεάλ για το ισπανικό κύπελλο, το περίφημο Copa del Rey για λογαριασμό του OPEN, στο οποίο και ανήκει. Η Αγγελική μιλά αποκλειστικά στο MediaDay γι’ αυτή την εμπειρία και .. όχι μόνο!
Αναλυτικά όσα είπε η νεαρή δημοσιογράφος:
Είσαι η πρώτη γυναίκα που περιέγραψε ποδοσφαιρικό αγώνα σε κανάλι εθνικής εμβέλειας. Πώς αισθάνεσαι γι’ αυτή τη διάκριση; Πες μας λίγα λόγια γι’ αυτό.
«Δεν θα το χαρακτήριζα ως διάκριση ή τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να είναι διάκριση, θα έπρεπε να είναι απλά ένα γεγονός, ένα επαγγελματικό βήμα όπως και για έναν άντρα. Για μένα σαφώς και αποτέλεσε κάτι εντελώς καινούριο στη μέχρι τώρα πορεία μου και ήταν κάτι που αν και το ονειρευόμουν από μικρή και ήθελα πάντα να το δοκιμάσω, δεν περίμενα ότι θα ερχόταν τόσο νωρίς. Σαν εμπειρία ήταν μοναδικό, πολύ καλύτερο από όσο το περίμενα. Όσον αφορά στο ότι ήμουν η πρώτη γυναίκα σε ιδιωτικό κανάλι εθνικής εμβέλειας με στενοχωρεί μεν που έπρεπε να φτάσουμε στο 2020 για να γίνει κάτι τέτοιο, με χαροποιεί, όμως, αν αυτή η κίνηση βοήθησε έστω και λίγο ώστε να δοθούν κι άλλες αντίστοιχες ευκαιρίες σε γυναίκες».
Τι σημαίνει να είσαι γυναίκα σε ένα επάγγελμα ανδροκρατούμενο όπως είναι η αθλητική δημοσιογραφία;
«Σίγουρα, η πλειοψηφία στο επάγγελμα ακόμη και σήμερα είναι άνδρες παρόλα αυτά είναι αρκετά ενθαρρυντικό το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια βλέπουμε όλο και περισσότερες γυναίκες και δεν θεωρείται πλέον σπάνιο ή «παράξενο». Εξαρτάται και από εμάς τις ίδιες το πώς το αντιμετωπίζουμε. Δεν πρέπει να αισθανόμαστε ότι κάνουμε κάτι το ιδιαίτερο, είναι η δουλειά που έχουμε επιλέξει αγαπώντας τον αθλητισμό. Ευτυχώς, μέχρι σήμερα η συμπεριφορά των ανθρώπων με τους οποίους έχω συνεργαστεί δεν ήταν ποτέ σεξιστική ούτε έχω υποστεί κανενός είδους διάκριση. Το ότι σίγουρα για μια γυναίκα γίνεται πιο εύκολα κακόβουλη κριτική στα social media είναι γεγονός αλλά δεν με επηρεάζει, νομίζω μου δίνει ακόμα μεγαλύτερο κίνητρο να είμαι καλή στη δουλειά μου».
Αλήθεια, πως επέλεξες να ακολουθήσεις αυτό τον δρόμο (της αθλητικής δημοσιογραφίας); Ήταν ένα όνειρο σου ήδη από την παιδική ηλικία;
«Ναι, ήταν κάτι που είχα αρχίσει να σκέφτομαι από το γυμνάσιο. Η αθλητική δημοσιογραφία συνδυάζει τις δύο μεγάλες μου αγάπες: τον αθλητισμό και το να εκφράζομαι μέσω του λόγου. Το ποδόσφαιρο ήταν η μεγάλη μου αδυναμία και είμαι τυχερή που μπορώ μέσα από το επάγγελμα αυτό να έχω καθημερινή επαφή και να το προσεγγίζω από πολλές διαφορετικές οπτικές».
Ποια ήταν τα πρώτα σου βήματα στο χώρο;
«Παράλληλα με τις σπουδές μου στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, κέρδισα υποτροφία στο Κέντρο Αθλητικού Ρεπορτάζ του Χρήστου Σωτηρακόπουλου. Από εκεί ξεκίνησα πρακτική για κάποιους μήνες στον ΣΚΑΙ και λίγο αργότερα ήρθε η πρώτη μου δουλειά στο OPEN».
Πώς προέκυψε η συνεργασία σου με το Open; Είσαι ευχαριστημένη;
«Ένας συνάδελφος από τον ΣΚΑΙ που είχαμε δουλέψει μαζί το διάστημα της πρακτικής μου ήταν από τα πρώτα άτομα που ξεκίνησαν στο αθλητικό τμήμα του OPEN και μου πρότεινε να στείλω το βιογραφικό μου. Μάλιστα, ο διευθυντής του αθλητικού τμήματος, ο Γιώργος Κοσμάς, με γνώριζε ήδη από το Κέντρο Αθλητικού Ρεπορτάζ και με εμπιστεύτηκε να ξεκινήσω. Είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένη, πιστεύω ότι όλοι όσοι δουλεύουμε στο τμήμα αυτό έχουμε πάθος για αυτό που κάνουμε και αυτό φαίνεται στο αποτέλεσμα. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι έχουμε άριστες σχέσεις μεταξύ μας, είμαστε σαν μια μεγάλη παρέα, μια ομάδα».
Υπάρχει κάποιος άνθρωπος που θαυμάζεις πολύ; και γιατί;
«Μου φαίνεται δύσκολο να απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση γιατί υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θαυμάζω σε πολλούς διαφορετικούς τομείς και για διαφορετικούς λόγους. Θαυμάζω, όμως, γενικότερα όσους ανθρώπους δεν δέχονται να συμβιβαστούν σε οποιοδήποτε επίπεδο».
Η αθλητική δημοσιογραφία είναι σε ορισμένες περιπτώσεις, ένα επικίνδυνο σπορ; Αναγκάζεται κανείς να προσέχει περισσότερο τι θα πει ή τι γράψει;
«Η αθλητική δημοσιογραφία στην Ελλάδα συγκεκριμένα πιστεύω πως ναι μπορεί να γίνει και επικίνδυνη. Σίγουρα φαντάζομαι ότι σε αρκετά μέσα πρέπει να είσαι προσεκτικός σχετικά με το τι λες και το τι γράφεις, να έχεις μια «γραμμή» αλλά ευτυχώς μέχρι στιγμής δεν έχω βιώσει έντονα τέτοια περιστατικά».
Πως φαντάζεσαι τη δημοσιογραφία του μέλλοντος;
«Η δημοσιογραφία προσαρμόζεται σε κάθε εποχή, επομένως φαντάζομαι πως θα είναι αρκετά διαφορετική στο μέλλον σε σχέση με τώρα. Αυτό θα εξαρτηθεί κυρίως από τις ανάγκες του κοινού, αλλά σίγουρα η τεχνολογία θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξή της. Ήδη το κάνει μέσω της ευρείας χρήσης του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Πιστεύω ότι θα γίνει ακόμα πιο άμεση και με ακόμη μεγαλύτερη χρήση οπτικοακουστικών υλικών, γιατί είμαστε πλέον εδώ και πολλά χρόνια στην εποχή της εικόνας, ενώ πιστεύω επίσης ότι ο κόσμος θα έχει ακόμα πιο ενεργό ρόλο και θα αλληλοεπιδρά με τα μέσα ακόμη περισσότερο από τώρα».
