Παρουσιαστής εκπομπών, σπικερ αγώνων στην Cosmote tv αλλά και καθηγητής στο Κέντρο Αθλητικού Ρεπορτάζ, ο Στέφανος Αβραμίδης, μιλάει σε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο MediaDay!
Πως μπήκες στο χώρο της δημοσιογραφίας;
«Από πολύ μικρή ηλικία είχα πάρει την απόφαση να προσπαθήσω να ασχοληθώ επαγγελματικά με τον αθλητισμό! Έπαιζα βόλεϊ συστηματικά για πάρα πολλά χρόνια, έφτασα σε αρκετά υψηλό επίπεδο όμως σε καμία περίπτωση σε σημείο να μπορώ να βιοπορίζομαι από το άθλημα! Τελειώνοντας λοιπόν το Πανεπιστήμιο είπα να δοκιμάσω την τύχη μου σε κάτι που θα με κρατούσε όσο το δυνατόν πιο κοντά στο χώρο και αυτό φυσικά ήταν η αθλητική δημοσιογραφία! Μετά από ένα χρόνο στο Κέντρο Αθλητικού Ρεπορτάζ είχα την ευκαιρία να δουλέψω για πρώτη φορά στο TV Magic και από τότε, σιγά σιγά, τα πράγματα πήραν το δρόμο τους!»
Πως βλέπεις την αθλητική δημοσιογραφία στην Ελλάδα;
«Μακάρι να μπορούσα να πω ότι είμαι ικανοποιημένος με το επίπεδο της αθλητικής δημοσιογραφίας στην Ελλάδα αλλά δυστυχώς δεν… Και αυτό όχι φυσικά γιατί δεν υπάρχουν εξαιρετικοί, και μάλιστα πολλοί, δημοσιογράφοι στο χώρο αλλά γιατί, δυστυχώς, η τοξικότητα του επαγγελματικού, κυρίως, αθλητισμού στην Ελλάδα έχει ευνοήσει περιπτώσεις ανθρώπων που, χωρίς να έχουν καμία απολύτως σχέση με τη δημοσιογραφία, «δημοσιογραφούν» καταστρατηγώντας κάθε έννοια δεοντολογίας και δηλητηριαζουν ακόμη περισσότερο τους «πρόθυμους» οπαδούς! Και αυτοί οι λίγοι καταλήγουν δυστυχώς να χαρακτηριζουν αλλά και να δυσφημούν το χώρο! Και αισθάνομαι ότι κι εμείς από την πλευρά μας δεν έχουμε κάνει αρκετά για να τους… αποβάλλουμε!»
Πως φαντάζεσαι τη δημοσιογραφία του μέλλοντος;
«Η δημοσιογραφία του μέλλοντος θα είναι η δημοσιογραφία της… στιγμής! Με το δημοσιογράφο «αναγκασμένο» να παρακολουθεί όλες τις τεχνολογικές εξελίξεις και εξοπλισμένο, ανά πάσα ώρα και στιγμή, να μεταδώσει ήχο και εικόνα, εννοείται φυσικά και κείμενο αν χρειάζεται, από οπουδήποτε σε χρόνο μηδέν! Αυτή η compact δημοσιογραφία όπως λέγεται στο εξωτερικό, θα φέρει μεγάλες αλλαγές στο χώρο και θα δοκιμάσει όλα τα σχετιζόμενα επαγγέλματα! Και θα ειναι διαθέσιμη 24 ώρες το 24ωρο σε τηλεόραση, ραδιόφωνο, Internet και ειδικότερα, στο μέγιστο βαθμό, στα social media!!!»
Γιατί θα συμβούλευες ένα νέο να γίνει δημοσιογράφος και γιατί όχι;
«Θα συμβούλευα ένα νέο να γίνει δημοσιογράφος ΜΌΝΟ αν αισθάνεται ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΆΝΕΙ ΑΛΛΙΩΣ! Είναι ένα επάγγελμα που καταλήγει ιδιότητα, που γίνεται δεύτερη, αν όχι και πρώτη, φύση σου σε βαθμό που δεν μπορείς να διαχωρίσεις τον επαγγελματία από τον άνθρωπο! Πρέπει λοιπόν να αγαπάς κάτι πάρα πολύ για να το «ανέχεσαι» ως στοιχείο της ταυτότητάς σου 24 ώρες την ημέρα, 7ημερες την εβδομάδα, 12 μήνες το χρόνο… Μόνο έτσι πιστεύω ότι ασκείται σωστά η δημοσιογραφία, μόνο έτσι πιστεύω ότι μπορείς πραγματικά να πετύχεις στο χώρο και δεν αναφέρομαι στο οικονομικό κομμάτι!»
Τι ομάδα υποστηρίζεις και τι ρόλο παίζει στη δουλειά σου; Είναι καλό να ξέρει ο κόσμο τι ομάδα υποστηρίζει ο δημοσιογράφος;
«Δυστυχώς το τοπίο του επαγγελματικού αθλητισμού και η νοοτροπία μεγάλης μερίδας των φιλάθλων έχουν διαμορφωθεί με τέτοιο τρόπο που σχεδόν «απαγορεύουν» στον αθλητικό συντάκτη να αποκαλύψει την αγαπημένη του ομάδα! Και αυτό συμβαίνει γιατί από τη στιγμή που θα το τολμήσει θα κρίνεται πλέον για το οτιδήποτε κάνει, γράφει η λέει με βάση και γνώμονα αυτήν ακριβώς την αποκάλυψη! Το κοινό ή, σε κάθε περίπτωση, ένα μέρος του χρειάζεται ακόμη αρκετό χρόνο και, κυρίως, «κατήχηση» προς τη σωστή κατεύθυνση για να καταλάβει αυτό που στα Δημοσιογραφικά γραφεία είναι δεδομένο! Κανένας κανονικός δημοσιογράφος δεν επιτρέπει στα συναισθήματά του να αλλοιώσουν τη δουλειά του! Η αμεροληψία, γιατί αντικειμενικοτητα δεν υπάρχει, δεν έχει να κάνει με το ποια ομάδα υποστηρίζει ο καθένας αλλά με το ποσό επαγγελματίας είναι!»
Η αθλητική δημοσιογραφία είναι σε ορισμένες περιπτώσεις, ένα επικίνδυνο σπορ; Αναγκάζεται κανείς να προσέχει περισσότερο τι θα πει ή τι γράψει;
«Σε ένα δημοσιογραφικό κόσμο όμορφο, αγγελικά πλασμένο, ο δημοσιογράφος εννοείται ότι θα έπρεπε να προσέχει τι θα πει ή τι θα γράψει έχοντας ως οδηγό την επαγγελματική Δεοντολογία και μόνο! Το ότι έχουμε το βήμα να εκφέρουμε δημόσια άποψη η και να εκθέτουμε γεγονότα δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι μπορούμε να κάνουμε είτε το ένα είτε το άλλο χωρίς κανέναν απολύτως έλεγχο! Έλεγχο όμως εσωτερικό και όχι από εξωγενείς παράγοντες!»
Γιατί ο ελληνικός επαγγελματικός αθλητισμός είναι σε κρίση και πως θα μπορούσε να αναστραφεί η πορεία;
«Το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο επαγγελματικός αθλητισμός το έχουν, κατά την άποψή μου, οι παράγοντες! Στερούνται, στη μεγάλη τους πλειονότητα, οράματος, υγιούς φιλοδοξίας και κυρίως, διάθεσης συνεννόησης για το κοινό, του αθλήματος-πρωταθλήματος και όχι της κάθε ομάδας ξεχωριστά, συμφέρον! Φυσικά μερίδιο ευθύνης έχουμε και εμείς οι δημοσιογράφοι, που αδυνατούμε ή αποφεύγουμε να πιέσουμε, με όποιο μέσο διαθέτουμε, προς τη σωστή κατεύθυνση, χειροτερεύοντας μάλιστα, σε αρκετές περιπτώσεις, με τα λεγόμενα και τα γραφόμενά μας την κατάσταση!»
Το αξέχαστο αθλητικό γεγονός, που έχεις καλύψει;
«Το Euro 2008!Ειχαμε βρεθεί τότε, μια μεγάλη δημοσιογραφικη ομάδα, 20 ημέρες στο Σαλτσμπουργκ, δίπλα στην πρωταθλήτρια Ευρώπης Εθνική μας, για λογαριασμό της ΕΡΤ! Ηταν η πρώτη μου μεγάλη διοργάνωση, πολύ απαιτητική από πλευράς φόρτου εργασίας αλλά και απολαυστική συγχρόνως, με εμπειρίες που θα με ακολουθούν για όλη μου τη ζωή!»
Ποιο είναι το δημοσιογραφικό σου όνειρο;
«Να καλύψω-μεταδώσω σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου, από το πρώτο παιχνίδι μέχρι και τον τελικό!»
