Από τις «Ψυχολογίες» του Γιώργου Κρικοριάν στο Πάμε Δανάη πέρασε η Βίκυ Χατζηβασιλείου. Η παρουσιάστρια μίλησε για τα παιδικά της χρόνια, τον έρωτα και την γνωριμία με τον σύζυγό της, αλλά και το Πάμε Πακέτο.
«Η τρέχουσα ψυχολογική μου κατάσταση είναι πάρα πολύ καλή και το δηλώνω. Είναι θέμα απόφασης το να είσαι καλά και να είσαι ευτυχής. Είμαι πολύ πεισματάρα και μερικές φορές νευρική και αγχώδης. Είμαι ελαφρώς ψυχαναγκαστική άλλα το δουλεύω. Οι καλύτεροι κριτές είναι τα παιδιά μας, έρχονται στις ζωές μας για να μας διδάξουν. Ως παιδί ήμουν πάρα πολύ ζωηρή άλλα και καλή μαθήτρια. Δεν ήθελα να γίνω δικηγόρος, έκανα το χατίρι του πάτερα μου τότε. Ο πατέρας μου είχε υιοθετηθεί στα τρία του χρόνια από έναν θείο του», είπε αρχικά η Βίκυ Χατζηβασιλείου.
Για τον έρωτα και την γνωριμία της με τον σύζυγό της, η Βίκυ Χατζηβασιλείου ανέφερε: «Ο έρωτας για μένα είναι μία κατάσταση που μπορείς να βιώνεις καθημερινά αγαπώντας αυτό που κάνεις. Αποφεύγω να κάνω μελλοντικά σχεδία, δεν είναι εφικτά πάντα. Δεν υπάρχει μακροχρόνιος έρωτας, πιστεύω στη θεωρία ότι ο έρωτας και το πάθος κρατάνε περίπου δυο χρονιά. Γνώρισα τον σύζυγο μου δεκαπέντε ετών στον κινηματογράφο. Εκείνη τη μέρα είπα στη φίλη μου “σήμερα θα γνωρίσω τον άντρα που θα παντρευτώ”».
Για τα επαγγελματικά της αλλά και για το «Πάμε Πακέτο» η Βίκυ Χατζηβασιλείου είπε: «Απογοητεύτηκα πολλές φορές στη δουλειά μου, έλεγα “απορώ πως είμαι ακόμα εδώ”. Περπατάω στον δρόμο και μου λένε ακόμα για το Πάμε Πακέτο. Δεν ξέρω αν έκλεισε ο κύκλος του Πάμε Πακέτο, δεν είναι κάτι που προσδοκώ όμως. Δεν κάνω εκπτώσεις, έχει κόστος αυτό και το πλήρωσα. Όταν μου είπαν ότι ολοκληρώνεται το Πάμε Πακέτο μου έκαναν μία άλλη αντιπρόταση και τους είπα “όχι, ευχαριστώ!”».
Κλείνοντας, η Βίκυ Χατζηβασιλείου είπε: «Το τραγούδι πάντα μου άρεσε, η μουσική μέσα μου λειτουργεί θεραπευτικά. Δεν είχα πάντα καλή σχέση με τον εαυτό μου, γίναμε «φίλες» τα τελευταία χρόνια. Έλεγα «δεν είμαι αρκετά καλή» και με βασάνιζε αυτό παντού. Δεν θα συμβίωνα με κάποιον που έχει κακίες και είναι χειριστικός. Αντιμετώπισα χειριστικούς ανθρώπους και το διαχειρίστηκα εκ των υστέρων, πόνεσα και ταλαιπωρήθηκα στην αρχή».
